JO11-1

Sportpark de Groene Zoom is vandaag het toneel waarop de JO11-1 gaat acteren. En we hebben wat goed te maken vandaag. Vorige week gaven wij in 5 minuten tijd een hele wedstrijd weg tegen HVV waardoor we hen bijna de winst in de poule schonken. Dat voornemen hebben we nu niet ten aanzien van die tweede plaats. Tegen een directe concurrent voor die tweede plek moet er eigenlijk vandaag gewonnen worden.

Beide teams lijken wat spanning te ervaren in het eerste kwartier. Het belang van de wedstrijd is ook bij onze tegenstander dus kennelijk bekend. Toch winnen we langzaamaan terrein en lijken we al snel wat beter in de wedstrijd te komen en erin te slagen om onze tegenstander terug te dringen. Daar zijn wel eerst twee geweldige reddingen van Dylan voor nodig. Na een aanval van Wilhelmus werkt hij de bal tot twee keer toe op katachtige wijze uit zijn doel. Dat is onze ‘wake up call’. Zo test Finnley met een hard schot de keeper van Wilhelmus, maar zonder resultaat. Later doet hij dat nog een keer en staat Boy klaar voor de rebound, maar die gaat helaas voor ons net naast. In het tweede kwartier blijven we druk zetten op onze tegenstander. Iedereen zit goed in de wedstrijd en we hopen dat de eerste treffer snel zal vallen. Daar moeten we helaas op blijven wachten. Finnley heeft net niet genoeg kracht om na een scrimmage binnen te tikken. Omar – die na zijn gewonnen wedstrijd ook nog bij ons aansloot en een geweldige wedstrijd speelde – schiet daarna een bal op de onderkant van de lat. Een goede voorzet van Boy wordt door Finnley niet afgerond. In de tussentijd onderscheidt Dylan zich aan de andere kant nog maar eens en heeft weer een daadkrachtig antwoord op een uitbraak van Wilhelmus. Als Rafik op het juiste moment druk zet, verdedigt een verdediger van Wilhelmus de bal haastig uit. De pass is daardoor onnauwkeurig en belandt voor de voeten van Liam Poll. Die puntert de bal pardoes binnen en doet daarmee zijn oude club ontzettend pijn: 0-1. Een verdiende tussenstand. Dat is de ‘wake up call’ voor Wilhelmus en het publiek gaat er eens even lekker voor zitten of staan. Na een afgeslagen aanval vergeten we op de bal te verdedigen waardoor een speler van Wilhelmus met een vlammend schot de stand op gelijke hoogte brengt: 1-1.

Terwijl de tijd in rap tempo verstrijkt, zijn we getuige van een heerlijke wedstrijd. Zowel Wilhelmus als Vredenburch gaan vol voor de winst. Duels worden verbeten uitgevochten en de scheidsrechter laat dit (gelukkig) ook toe. Het komt de wedstrijd alleen maar ten goede. Bevooroordeeld als ik ben, vind ik ons nog altijd de bovenliggende partij. We krijgen de beste kansen en met iets meer zorgvuldigheid kunnen we onze marge vergroten. Dat lukt helaas niet. Rafik schiet keihard voorlangs,  Anthony schiet over en Finnley schiet in een één op één situatie op de paal. Een levensgevaarlijke uitbraak van Wilhelmus levert een nét zo gevaarlijke voorzet op. Anthony kan er net zijn voet tegenaan zetten en is zo de oplossing voor dat dreigende probleem. Dan volgt de verlossing. Rafik pikt de bal op, passeert zijn tegenstander, kijkt even op en ramt de bal werkelijk fenomenaal de kruising in: 1-2. Maar we blijven voetballen, We lopen niet achteruit en durven zelfs te blijven aanvallen. Wilhelmus moet terug, terwijl ze juist vooruit willen. Terwijl de wedstrijd zijn laatste stuiptrekkingen beleeft, krijgt Wilhelmus nog een corner. De bal blijft liggen, er wordt overheen gemaaid door beide teams, Dylan blijft gillen dat hij weg moet en dan slaagt een speler van Wilhelmus er in om zijn voet er tegenaan te zetten. Tergend langzaam rolt de bal over de achterlijn en slaagt Wilhelmus er tóch in om de gelijkmaker te produceren. Bijna direct daarna klinkt het fluitsignaal en daalt er een (zeer verdiend) applaus neer op de strijders van vandaag.

Volgende week staat er een spannend weekend op het programma. Wilhelmus en Vredenburch staan exact gelijk (qua punten én doelsaldo). Wilhelmus staat tweede omdat zij meer doelpunten gemaakt hebben dan wij. Aankomende zaterdag treden wij thuis aan tegen BMT en zal voor Wilhelmus een lastige uitwedstrijd tegen TAC ’90 volgen. Spannend tot het einde dus! Ik heb er zin in!