Afgelopen zaterdag stond eerst als een vrij weekend gepland ivm het vertrek van RKAVV uit de poule. Maar er kwam uiteindelijk toch nog een ploeg bij in de poule, dat was ASW O12-1. In plaats van uitslapen werd het een ritje naar Waddinxveen.

We waren hier nooit eerder geweest. Ook niet eerder tegen gespeeld. Maar aan hun uitslag tegen Laakkwartier te zien (3-3) moest het een aardige ploeg zijn. John en Daylen hebben een stukje van die wedstrijd bekeken en wat opvallende dingen doorgegeven. Maar we gaan altijd van onze eigen kracht uit, of het nou ASW, Alpense Boys of Sparta is. Voor de lezers goed om te weten hoe we ervoor stonden in de poule: Wij stonden op doelsaldo bovenaan in de poule. Laakkwartier stond 2^e Forum Sport 3^e op 4 punten afstand, maar had minder wedstrijden gespeeld (o.a. tegen ons afgelast). We kunnen de 1^e periode, waarin we het prima doen, dus mooi afsluiten met een kleine prijs. Hier hebben we het nooit over met de kinderen. De ontwikkeling die ze doormaken is voor ons de hoofdprijs. Maar met zo’n jonge ploeg 10 punten pakken en nog ongeslagen zijn is boven verwachting.

Tegenstander ASW lijkt flink te zijn opgepept van tevoren. Je ziet al vroeg in de wedstrijd dat jongens van ons op hun gedrag gaan reageren. Met vlagen lukt het ons om de bal rond te laten gaan. Maar het ziet het er een beetje onrustig uit van onze kant. Waar we juist uit de duels wilden blijven hebben we nu juist veel overtredingen nodig. Misschien levert een doelpunt wat meer rust op. Precies een paar seconden voor de 1^e pauze vuurt Amir een afstandsschot af op de keeper van ASW, uit een goede corner van Brent. Via de onderkant van de lat gaat de bal net over de doellijn. Even is er twijfel of ASW doellijn technologie heeft want de scheids maakt een gebaar met zijn handen. Maar het was het signaal voor de 1^e pauze bij een 0-1 stand.

In de 2^e periode zet ASW aan. De duels worden steviger en de irritatie neemt een beetje toe. De gelijkmaker van ASW valt niet uit een mooie aanval. Maar omdat ze scherp waren toen Boris de bal niet lekker kon wegwerken. Balen maar er is nog niks aan de hand. In de 3^e en 4^e periode slaat de irritatie om naar frustratie. We missen heel veel kansen. Opvallend is dat er bij die kansen weinig aansluiting is vanuit het middenveld. Dus de spits moet het vaak alleen doen. We komen steeds minder aan voetballen toe. Sommige jongens proberen het nog. Maar anderen staan met tranen in hun ogen op het veld. Waarom we ons zo gek laten maken is een raadsel. Tegen Haagse ploegen bleven we altijd nog voetballen ondanks dat het soms zwaar of niet leuk was. Komt het misschien omdat we na maart geen competitiewedstrijd meer hebben verloren? Die bal op de paal helpt ons dan ook niet even mee.

Als ASW uitloopt naar 3-1 en het doelpunt viert door richting ons te gaan juichen is wel duidelijk dat ASW niet voor de sportiviteitsprijs gaat dit seizoen. Als de keeper vervolgens minuten lang tijd gaat/mag rekken weten we dat het een gelopen koers is (scheidsrechter floot verder prima overigens). Het is een kwestie van de wedstrijd uit spelen en jongens rustig houden door ze te wisselen en aan te spreken. Een eigen doelpunt die over Boris wordt gekopt past eigenlijk wel in het beeld van de wedstrijd. Veel pech en frustratie, te weinig voetbal. Einstand 4-1.

In de kleedkamer praten we na. We hebben niet verloren van een heel goed voetballende ploeg. Maar vooral verloren van onszelf. Ook dat is weer een wijze les die we meenemen in onze rugzak. Het positieve eraan is dat we niet op elkaar hebben gemopperd. De nasmaak is wel een stukje zuurder als we horen dat Forum Sport heeft verloren. Maar ALS telt niet in de voetballerij. We feliciteren Laak met de periode titel en kijken vooruit naar de 2^e periode. Komende weken is er geen competitie. Maar uiteraard hebben we een mooi programma klaar staan voor onze jongens.