goal-soccer_36915

Vrijwilligers knvb

Wedstrijdverslag Vredenburch JO13-1 – Zuid-West JO13-1                        zaterdag 19 november 2022

Boontje komt om zijn loontje… Wie een kuil graaft voor een ander, valt er zelf in… Wie de bal kaatst, kan hem terug verwachten… Het zijn allemaal spreekwoorden die bij onze tegenstander van vandaag niet bekend waren. Waarom een wedstrijdverslag begint met een college over spreekwoorden? Terechte vraag! Voor het antwoord moet ik u even kort mee terug nemen naar dinsdag 20 september 2022. Op die avond speelden we in de 1^e fase van de competitie een inhaalwedstrijd tegen Zuid-West. Achteraf waren er gerede twijfels of alle spelers wel in de JO13 mochten spelen. Daar kwam ook nog bij dat de tegenstander zeer onvriendelijk was naar zowel spelers als toeschouwers. Reden te meer om wat spreekwoorden uit de vocabulaire te halen dus.

Die spreekwoorden werden van toepassing toen ondergetekende zich samen met de scheidsrechter (bij intimi bekend als Opa) bij de trainer van de tegenstander meldde voor een spelerspascontrole. Woest was de reactie van de tegenstander. Later bleek waarom, want deze beste man heeft maar liefst 5(!) spelers in zijn elftal zitten die O14 zijn. Het maximaal toegestane aantal is 3. Daarnaast had hij nog een jongen meegenomen die in een O15 hoorde te spelen. Kortom: wij moesten het voor een kind vervelende nieuws brengen dat hij niet mocht spelen.

In dit hectische begin van de dag was de JO13-1 onverstoorbaar bezig geweest met de warming up. We moesten namelijk sportief ook wat recht zetten, want die eerste wedstrijd verloren we met 4-1. Het eerste fluitsignaal klonk op de Burcht en de wedstrijd ging van start. Meteen vloog de JO13-1 er bovenop, zoals ze dat heel vaak doen de afgelopen paar weken. Zuid-West werd geen ruimte gegeven om te voetballen, er was maar één ploeg de baas. Zuid-West gooide echter – net als in de eerste wedstrijd – fysiek we de beuk erin. Waar we daar eerder van onder de indruk waren geweest, haalden we nu bij elke overtreding achteloos de schouders op en gingen verder. Opa had zijn handen vol aan deze strijd. Na een paar minuten moest Liam Poll het strijdtoneel helaas verlaten met een op het eerste oog vervelende spierblessure. We hopen dat het mee valt. Tess nam zijn plaats in en zij bleek net zo gedreven als de andere tien spelers. Enkele minuten later kregen we een vrije trap halverwege onze eerste helft. Keano ging achter de bal staan en gaf een schitterende bal achter de verdediging van Zuid-West. Dylan nam hem mee en zag de keeper op zich af komen stormen. Met een fenomenaal lobje verschalkte hij de keeper en brak er een orkaan van gejuich uit: 1-0. 

Het restant van de eerste helft vertoonde hetzelfde spelbeeld. Wij voetbalden ons door de defensie van Zuid-West heen, maar hadden geen geluk bij het afwerken. Zuid-West beperkte zich tot countervoetbal, waarbij ze de bal af en toe gevaarlijk over onze defensie heen probeerden te leggen. Tot hun steeds groter wordende frustratie lukte dit niet, waardoor we met een minimale voorsprong de rust in gingen. In de kleedkamer heerste er een opgelaten stemming. Ons team had er zichtbaar plezier in dat de frustratie aan de andere kant groeide. Dat toont in mijn optiek écht aan hoe dit team gegroeid is. Ze zien dat frustratie voort komt uit machteloosheid en raken daardoor niet geïntimideerd maar worden er juist door geïnspireerd. Nóg meer inspiratie kwam uit een melding op de telefoon van Martin waaruit bleek dat medekoploper SVH de lastige uitwedstrijd bij VUC had weten te winnen.

Ook de tweede helft veranderde er niet veel. Ja, de trainer van de tegenstander kon toch wel redelijk vaak wisselen terwijl hij door de pasjescontrole echt maar een beperkt aantal spelers had. Maar goed, wij hadden vertrouwen in onze kwaliteiten. Dat vertrouwen betaalde zich al vrij snel uit. Na een afgeslagen aanval kwam de bal bij Dimitri terecht, die Dylan wegstuurde. De bal stuiterde heerlijk voor een uithaal en dat deed Dylan dan ook. Via de onderkant van de lat stuiterde de bal in het doel en er weer uit. Uiteraard hield de grensrechter van Zuid-West zijn vlag omlaag, maar dit was een spatzuiver doelpunt. Maar we gingen door. Wederom ging Keano achter de bal staan en gaf een vrije trap voor. Deze kwam via Finnley en Dimitri bij Boy terecht, die uithaalde. De verdediger op de doellijn probeerde hem nog weg te koppen maar tot grote vreugde van alles dat een roodblauw hart heeft, lukte dit niet: 2-0. De hoop van Zuid-West op een gestolen punt vloeide weg en dat leidde tot nog meer frustratie. De tegenstander van Dylan was het zat om hem de hele tijd achterna te rennen en gooide er een vreselijke tackle uit. Zeer terecht kon hij met een gele kaart 10 minuten inrukken. Gelukkig voor ons kon Dylan verder. Enkele minuten later trokken we weer ten aanval. De bal werd ingespeeld op Boy, maar deze werd in het strafschopgebied naar achteren getrokken. Gelukkig voor ons zag Opa dit en wees hij onverbiddelijk naar de stip. Dimitri pakte het cadeautje uit: 3-0.

In de tijd die er na de derde goal verstreek, zag heel Vredenburch hoe volwassen dit team is. Jabbari die op de goede momenten oplette en een eventuele aanval van Zuid-West in de kiem smoorde of een sporadische redding moest verrichten met een clean sheet tot gevolg... Een verdediging van Liam Poll, Keano, Omar, Sohayb en Tess die de hele wedstrijd aan het verdedigen waren alsof het nog 0-0 was… Een middenveld met daarop Liam Roozeboom die tegen de beste speler van Zuid-West speelde en hem compleet in zijn zak had (met zelfs een positiewissel van zijn tegenstander tot gevolg), met daarop ook een Dylan, Damian en Dimitri die hun tegenstander constant de hielen lieten zien en vaak aan de basis stonden van weer een schitterende aanval… Met voorin mannen als Boy en Finnley die een voortdurende plaag voor de defensie van Zuid-West waren door mannelijke duels uit te vechten en als winnaar uit de strijd te komen… En dan natuurlijk de bank, waarop eerst Tess (toen Liam Poll) en Dylano zaten die hun medespelers constant aanmoedigden en mee leefden met alles wat er zich voor hen afspeelde… Liam Tromp was er als geblesseerde speler in gedachten ook bij en Nick die zich al paintballend door een kinderfeestje heen aan het slaan was terwijl hij zich constant afvroeg hoeveel het zou staan… Iedereen trok de zeer verdiende 3-0 overwinning over de streep.

Na afloop wenste de trainer van Zuid-West geen hand te geven, kon hij het niet op brengen om ons te feliciteren en ontstond er zelfs bijna een opstootje in de catacomben van de Burcht. Maar weet je: dat is eigenlijk het grootste compliment dat je kunt krijgen. Weten we het nog? Frustratie komt voort uit machteloosheid en wat moet Zuid-West zich machteloos hebben gevoeld tegen deze JO13-1! Deze overwinning brengt ons weer samen met SVH aan kop in de 1^e klasse. We zijn goed op weg naar ons doel: eindigen bij de eerste 3. Onze blik gaat nu op de volgende pittige wedstrijd: uit naar het bevriende Semper Altius, wat best wel een angstgegner van de JO13-1 genoemd kan worden. Maar deze JO13-1 is tot alles in staat!