Na drie overwinningen in de promotieklasse stond vandaag Nootdorp op het programma. Ook zij hadden nog de volle buit, dus dat beloofde andere koek dan vorige week. Trainer Cilio had een nagenoeg fitte selectie met hier en daar wat pijntjes en wat herstellers na een kleine griepaanval tot zijn beschikking.

Enty en Saffouan begonnen op de bank. Dat betekende dat Hans sinds een tijdje weer in de basis stond en hij had er zin in. Het begin van de wedstrijd was voor onze mannen. Er werd goed gestreden om de bal. De duels werden overtuigend aangegaan en er kwamen snel kansen. Toch was het ook oppassen geblazen. Aan de zijkanten had Nootdorp twee snelle jongens staan die ook voor gevaar konden zorgen. Gelukkig kwamen we snel op voorsprong. Appie kon ongehinderd op de doelman afgaan die ook nog eens ver van zijn goal stond. Hij bleef goed kijken en legde breed op de meegelopen Andy die de bal al in de derde minuut binnenschoot. Vredenburch was sterker en probeerde te combineren. Hans probeerde het op links met een paar mooie acties en aan de andere kant was Andy continu gevaarlijk. Na een dieptebal was hij na 18 minuten zijn tegenstander te snel af en schoot diagonaal de bal binnen 2-0. Het ging opeens hard, want na een scrimmage voor onze goal verkleinde Nootdorp de achterstand. Nog geen minuut later was er een prachtige steekbal van Hans op Appie die ook nog eens mooi binnenschoot. De marge was weer twee. Ook Ayoub had vandaag weer de drang naar voren en scoorde 5 minuten voor rust de 4-1. Met deze veilig lijkende marge gingen we de kleedkamer in. Overigens had Bart al na een minuut of 20 het veld geblesseerd verlaten. Voor hem was Saffouan al ingevallen.

Na rust kwam Enty voor Baris en leken we de draad weer op te pakken. Appie scoorde de 5-1 en vanaf dat moment gingen we in de relaxstand. Veel onnodig balverlies in de opbouw, weinig druk op de tegenstander, met andere woorden het ging een stuk minder. Dat leverde een tweede tegentreffer op en Nootdorp ging er weer in geloven. Het belletje ging bij ons nog niet rinkelen en na een strafschop was het verschil nog meer twee. De tegenstander in een flow en bij ons ging het niet meer zoals voor rust. Iedere tweede bal was voor de losgeslagen tegenstander en het werd vier minuten voor tijd zelfs 5-4. Een billen knijpende bank kon echter weer rustig ademhalen na een vlijmscherpe counter. Andy was met zijn snelheid en de bal aan zijn voeten ervandoor. Hans liep mee en kreeg op tijd de bal in zijn voeten om de beslissende treffer te maken, 6-4. Een wedstrijd die we in de tas leken te hebben glipte bijna uit onze handen. En dat is jammer. Een wedstrijd duurt 2 x 35 minuten en niet 1,5 keer. Dat zal de les van vandaag moeten zijn. Strijden tot de laatste minuut en dan heeft de bank en het thuispubliek wat minder stress.

Volgende week weer thuis en dan tegen DWO, ook een sterke tegenstander. Succes mannen!

Hans