Op een waterkoude zaterdagochtend mochten we ons best gaan doen tegen DWO dat de laatste plaats in onze poule bezet hield. Het leek er even op dat we te weinig mensen zouden hebben, maar uiteindelijk druppelde iedereen toch binnen. Weliswaar 1 op slippers en zonder voetbalschoenen, dus zijn Pa mocht weer richting huis. Jongens de volgende keer graag allemaal op tijd aanwezig en denk ook zelf aan je spullen. Dan de wedstrijd. Het leek wel of we allemaal voor aanvang een fles kruipolie hadden leeggedronken, want wat was het mat en lusteloos het eerste kwartier. De tegenstander kreeg in de gaten dat er wat te halen viel en drong steeds meer aan. Opeens ligt de bal bij ons op de stip. Ook vanaf de kant leek het dat Calvin een tegenstander onderuit trapt in het strafschopgebied, maar volgens Calvin was het een fopduik van de tegenstander waar Arjen Robben jaloers op zou zijn. De penalty wordt vervolgens heel slecht ingeschoten, maar omdat Danny dit niet verwacht, verdwijnt de bal toch via zijn handen in de goal 0-1. Vlak daarna wordt het zelfs 0-2 als Danny de bal door zijn benen laat glippen. Een zeldzaam foutje, want meestal zijn dit soort ballen een makkelijke prooi voor onze keeper. 5 minuten voor rust krijgen we eindelijk ook onze eerste kansen en wat voor kansen! Eerst gaat Gio alleen op de keeper af, maar met zijn geplaatste schot passeert hij weliswaar de keeper, maar zijn schot is niet hard genoeg en kan door een spelertje van DWO van de lijn worden gehaald. Daarna mag Raul alleen op de keeper afgaan, maar hij speelt de bal te ver voor zich uit en de keeper kan de bal oprapen. Zo gaan we rusten met een 0-2 achterstand. Net als vorige week de 2^e helft de boel een beetje omgegooid. Vorige week wisten we daarmee de achterstand alsnog in een overwinning om te zetten, maar toen was de achterstand maar 1 doelpunt verschil. Jon kreeg al snel een kans, maar schiet de bal hoog over. Daarna krijgen we bijna 2x de deksel op de neus als Raul 2x wordt gepasseerd in de goal, maar 2x weet zijn broer Ritchie met een sliding op de doellijn redding te brengen en zo blijft het gelukkig voor ons maar 0-2. Dan een ogenschijnlijk mislukte voorzet van Jon die zo over de keeper van DWO in de goal verdwijnt en zo wordt het 1-2. Overigens nooit toegeven dat het een mislukte voorzet was Jon, maar altijd blijven volhouden dat je de keeper te ver voor zijn goal zag staan en daarom besloot te schieten. Ik heb ze vroeger vaak op die manier gemaakt en het waren altijd bewuste acties in mijn geval. Met nog een kwartier te spelen was het geloof weer terug en er wat al gejuicht na een loepzuivere voorzet van Jon, waar eerst Ouassim bijna op de doellijn over heen maait, maar gelukkig staat Berat er nog die voor een leeg goal naast weet te koppen. Ik had ‘m zelf gevraagd om bij ons te komen spelen en vraag me op dat moment af waarom. Met nog 10 minuten te gaan schiet Brian met een droge knal de 2-2 in de touwen. DWO is het vanaf dat moment volledig kwijt en na een mooie pass van Calvin schiet Berat de 3-2 ook nog in de touwen. Terwijl iedereen nog in een jubelstemming is, is Berat helemaal los als hij 2 tegenstanders passeert en knap de 4-2 binnen schiet. Ik weet ineens weer waarom ik Berat heb gevraagd. Wat een mooi doelpunt, maar helaas wordt Berat kort daarna wanneer hij weer 2 man passeert uit de wedstrijd getrapt. Berat klasse gespeeld en hopelijk valt je blessure mee! Het was ook weer mooi om te zien dat we na op voorsprong te zijn gekomen met man en macht de voorsprong verdedigden. Jongens laat je niet provoceren door de op dat moment gefrustreerde tegenstander. Zowel Appie als Brian mochten even pauzeren na een robbertje vrij worstelen met de tegenstander in de voor de rest pittige maar niet heel onsportieve wedstrijd. Voor de rest weer een groot compliment jongens voor de veerkracht na een ogenschijnlijk onoverbrugbare achterstand, waarmee we de 3^e plek hebben verstevigd.

Edwin