De zesde wedstrijd van de competitie was een uitwedstrijd tegen SVC’08. Een hoog geklasseerde tegenstander die we met een zeer smalle selecties moesten zien te bedwingen. Met slechts twaalf man, inclusief Lako en Kaj, vertrokken we richting Wassenaar.

 Op een zeer moeilijk bespeelbaar veld werd er begonnen met een minuut stilte. Na de start werden de intenties van onze tegenstander duidelijk. Zij speelden met veel mensen achter de bal en lieten ons het spel maken. Normaal is dat voor ons team niet zo’n probleem, alleen vandaag wilde het niet lukken. Het tempo lag veel te laag en daarbij kwam dat normaal voetballen op de ijsbaan van de eerste helft niet echt mogelijk was. We hadden dan wel veel de bal maar waren niet in staat kansen te creëren. Een vrije trap net buiten de zestien was de enige kans op een treffer, maar ook dat wilde vandaag niet lukken. De tegenstander verdedigde scherp en was met uitvallen veel gevaarlijker dan wij. Eigenlijk was het een klein wonder dat we op een 0-0 ruststand leken af te stevenen. Maar helaas ging het uiteindelijk toch mis. Enty duwde met zijn schouder een speler van SVC’08 in de zestien opzij, wat een strafschop tegen opleverde. Die werd binnengeschoten en we keken voor de verandering eens tegen een achterstand aan.

Na de rust kwam Joël voor Kaj en gingen we met drie verdedigers spelen. Helaas lette we in de beginfase niet goed op en een voorzet van SVC’08 werd binnengekopt, 2-0 achter. Het sein om alles of niets te gaan spelen, op een kunstgrasmat die door de zon weer wat beter bespeelbaar werd. Maar zelfs dat leverde niet veel kansen op, wel veel balbezit. Appie wist met een mooie individuele actie en een mooi schot de spanning terug te brengen. Een slotoffensief met veel hoge voorzetten leverde nog wat kopkansen op, maar het mocht vandaag gewoon niet. De eerste nederlaag van het seizoen was na 70 minuten een feit. Op zich geen ramp mannen, hier moeten we gewoon weer van leren. Volgende week de laatste competitiewedstrijd van het jaar. Dan gaan we er weer vol voor!

Hans