Vorige week werd het kampioenschap binnen gesleept. In de belangrijke laatste wedstrijden tegen Maasdijk en Honselersdijk lieten we zien wat we in huis hebben. En dan is de spanning er natuurlijk af, als we niet meer in te halen zijn. Woensdag stonden we met 4 man op de training, de rest hielp ergens anders of nam even tijd voor school. Achter de schermen werd er een hoop geregeld voor het feestje.
Maar we moesten nog wel een keer aan de bak. En zo voelde het ook een beetje in de kleedkamer.

Alle spelers kregen een kampioensshirt van Marja en Giel, bedankt nogmaals!
Na de warming-up werd nog snel een spandoek opgehangen en wat klein vuurwerk klaar gezet. En natuurlijk de Vredenburch vlag. Zullen we het team omgooien? Nou laten we eerst maar in de vertrouwde opstelling beginnen. Naaldwijk heeft er zin in. Ik weet niet of een 2^e plaats nog recht geeft op promotie eigenlijk, maar ze doen hun sportieve plicht. Wij lopen vanaf het begin een beetje achter de feiten aan. Nummer 9 van Naaldwijk is de belangrijkste van het veld. Hij heeft de motoriek van een oudere speler en een erg goed schot. Een speler die niet zou misstaan in de 1^e klasse. Helaas voor ons maakt hij wel 2 goals in de 1^e helft. De jongen met het staartje achterin kennen we nog van een toernooi. Hij speelt ook een dijk van een wedstrijd en ruimt op als het nodig is. Voor rust krijgen onze spelers wat opmerkingen van Naaldwijk over de stand. Maar goed in de kleedkamer leggen we uit dat elke ploeg aan het eind van het seizoen staat waar ie hoort.

Na rust doen we wel wat terug. Er komt wat meer strijd en wat kansjes. Onze jongens zijn wakker. De vlag kan gepakt worden en de toeter gaat als Marouan de aansluitingstreffer maakt. Daarna hangt de 2-2 in de lucht. Kelvin pakt nog 2 mooie reddingen en wordt daarmee man van de wedstrijd. We laten Justin doorschuiven met het risico dat we een goal tegen krijgen. En dat gebeurt vlak voor tijd. Weer nummer 9 die een mooie maakt. Ik geef hem de complimenten na afloop.
Na het fluitsignaal is er wat puber gedrag over en weer. Het zal de hitte zijn, maar ik keur het gedrag zeker niet goed. Maar er zijn zeker ook sportieve reacties van een aantal spelers van Naaldwijk, dat moet gezegd worden.

Snel spullen pakken na het laatste vuurwerk geknal en op naar Vredenburch. Daar wachtte ons een super huldiging. De club had uitgepakt met bekertjes, bloemen, champagne en patat. Zelf hadden we dus de shirts en medailles, toeters, confetti etc.

Na het maken van vele foto’s (zie beeld verslag van Bahattin, waarvoor bedankt!) en slootje springen was het feest helaas voorbij.