We spelen de laatste thuiswedstrijd van het seizoen. En niet zomaar een wedstrijd. We zijn dicht bij een kampioenschap. Nummer 3 Honselersdijk is de tegenstander. Bij winst zijn we officieus kampioen want ons doelsaldo is beter dan nummer 2 Naaldwijk.

Ivm wat blessures komen Jon en Jamie ons weer helpen. En dat was maar goed ook. Want na nog geen kwartier moeten we de boel al omgooien. Enzo kan niet verder door blaren, Sam heeft last van zijn knie. Dylan ook, maar die vragen we het nog even te proberen. Hij zorgde daarvoor voor het eerste gevaar met een mooie pass op Jontje. Net als vorige week komen we weer op achterstand. Honselersdijk benut de eerste kans gelijk. Danilo voorkomt ergere schade door een bal prachtig van de lijn te koppen. En dan is het mooi geweest. We vechten voor de bal en zetten meer druk. Er komen wat meer combinaties en kansen.

In de 22e minuut kopt Stefano uit de rebound van een cormer de 1-1 binnen. En vlak voor rust geeft Tarik de assist op Marouan,
2-1. En als Jontje gelijk na rust de 3-1 maakt voel je dat het goed zit.

Er is nog tijd genoeg om verder uit te lopen. Stefano benut een pingel (hands). Dylan komt nu vanaf links naar binnen en maakt hem heel mooi af in de bovenhoek, 5-1. Jon schiet met een mooi effect bal langs de keeper, na terugleggen van Stefano. En de laatste is een hele mooie van Tarik over de keeper a la Dennis Bergkamp, 7-1.

En dan is het wachten wat Naaldwijk doet bij HVC. We verwachten niet dat ze daar punten laten liggen. Meerdere telefoontjes gaan naar HVC. We horen een ruststand van 1-0. Zou het echt zo zijn? En dan het verlossende bericht op voetbal.nl 2-1 voor HVC. Yeeeees. We durfden nog geen dingen te regelen van tevoren. We moesten volgende week namelijk nog tegen Naaldwijk Het blijft bij een fles champagne en voorzichtig juichen van de jongens.

Gefeliciteerd jongens volgende week maken we er een feestje van !!