Sticker

Dit keer is het Zuiderpark het decor van wat weer een titanenstrijd moet worden om de punten mee naar Rijswijk te mogen nemen. Onze jongens hebben de afgelopen week hard getraind en zowel de ouders als de leiding hebben alle vertrouwen in een goede afloop. Het enige dat niet mee werkt is het weer. Want de herfst lijkt zich te hebben geïntroduceerd in Nederland. Door de harde regen loopt het programma uit. Dat kan gebeuren, maar het maakt de voorbereiding op de wedstrijd rommelig. Ruim 45 minuten lopen en schieten onze jongens zich warm voordat uiteindelijk de wedstrijd kan beginnen.

In het begin van de wedstrijd merken we duidelijk dat de rommelige voorbereiding zijn uitwerking heeft gehad op onze jongens.  Hetgeen we vorige week zo goed deden, lieten we vandaag achterwege. We vonden elkaar niet zo makkelijk, wonnen onze duels niet en waren niet scherp met onze directe tegenstander bezig. Toch komen we op voorsprong. Na een afgeslagen corner komt de bal bij Jayden en hij doet wat hij zo goed kan: hard schieten. De niet erg zekere keeper van WIK heeft er geen antwoord op en Vredenburch staat 0-1 voor. Niet lang daarna begint Dylan aan een solo. Hij eindigt die solo door de bal schitterend aan Damian mee te geven. Damian blijft koel en maakt zijn eerste doelpunt van het seizoen: 0-2.

Na een voorsprong zie je vaak de zekerheid in een elftal groeien. Maar bij ons wordt die groei al snel in de kiem gesmoord, want WIK maakt al snel na ons doelpunt de 1-2. Na de time-out gaat het weliswaar iets beter. We voetballen iets meer. En dan, als een sluipmoordenaar, komt dat kleine foutje. Er rolt een bal via een tegenstander richting onze achterlijn. Deze bal is hard genoeg om over de achterlijn te rollen en ons een doeltrap op te leveren. Toch halen we de bal in, tikken hem naar onze keeper die daar niet op voorbereid is en zien we tot onze schrik de bal het doel in rollen: 2-2. Maar we tonen veerkracht. Snel na de 2-2 neemt Finnley het doel van WIK onder vuur. Helaas voor de verdediger van WIK komt de bal tegen hem aan en maakt hij een eigen doelpunt: 2-3.

In de rust proberen we de jongens ervan te overtuigen dat voetbal soms ook een kwestie is van slim zijn. Een bal die over de achterlijn rolt en een doeltrap oplevert, moet je gewoon laten rollen. En een keeper van een tegenstander die een beetje onzeker is, moet je onder vuur nemen met harde schoten. Vol goede moed betreden onze jongens het veld weer. Maar het lijkt wel alsof Harry Potter in de rust bij WIK langs is geweest. Ineens staan er een paar goede wissels klaar. Ook heeft de onzekere keeper plaatsgemaakt voor een jongen in een flitsend keeperstenue. We proberen het toch. Het spel golft op en neer waarbij WIK de betere kansen krijgt. Maar het kan niet goed blijven gaan. WIK maakt de 3-3 en dat breekt het broze vertrouwen van onze jongens. We lijken onze duels niet meer aan te durven gaan. Zeker niet ten opzichte van de ‘nummer 2’ van WIK, die zo groot was dat het ons niet zou verbazen als hij na de wedstrijd in zijn auto zou stappen om naar huis te rijden. Helaas is bij onze jongens niet alleen het vertrouwen weg, maar ook de discipline om op je eigen positie te blijven lopen en je eigen taken te blijven doen. WIK krijgt daardoor nog de gelegenheid om ook de 5-3 te maken en ons met de staart tussen de benen af te laten druipen.

Verliezen hoort helaas ook bij voetbal. Dat is niet leuk. Ik heb ook een hekel aan verliezen. Na een verliespartij moet je altijd goed kijken waar het aan lag. Dat gaan we dus de komende week op de training doen. Wat we jullie alvast mee kunnen geven is: een voetbalteam is eigenlijk als een machine. Ieder onderdeel doet iets anders. Als elk onderdeel precies doet waarvoor het bedoeld is, gaat de machine perfect functioneren. Doet één klein onderdeeltje het niet, dan gaat het in de hele machine mis. Daar gaan we de komende week verder over praten. Maar jongens: koppies weer omhoog! Wij zijn een JO10-elftal dat zich in een JO11 competitie heeft gemeld. En we kunnen trots zijn op hoe hard we trainen, hoe goed we kunnen voetballen en hoe leuk jullie met elkaar omgaan. Wij zijn gewoon trots op jullie, verloren of niet!

Tot volgende week!