De avond is net gevallen over het mooie Den Haag en de spits heeft de stad hard geraakt. In die omstandigheden beweegt een aantal auto’s zich zeer langzaam naar de Nijkerklaan. De JO11-3 speelt daar namelijk een inhaalwedstrijd tegen Quick Steps. Wat de inzittenden van die auto’s dan nog niet kunnen weten, is dat hen een fantastische wedstrijd wacht. Een wedstrijd waar alles in zit en waar spanning, teleurstelling en ontlading hand in hand gaan.

Tijdens de warming up zijn de omstandigheden niet optimaal. De regen striemt ons in het gezicht en in de verte klinken zelfs onheilspellende dondergeluiden. Gelukkig klaart het richting de aftrap alweer een beetje op en kunnen de toeschouwers hun paraplu opbergen om er eens even goed klaar voor te gaan staan. De JO11-3 is vanaf de eerste minuut de baas op het veld. Ondanks dat Quick Steps bestaat uit vrij grote jongens, zijn we niet bang en kleunt zelfs de kleinste man van het veld – onze Safouane – gewoon vrolijk de duels in. Het overwicht in balbezit zet ook al snel het scorebord in beweging. Damian toont zich steeds meer een echte spits. Hij is er als de kippen bij om een prachtige voorzet van Safouane binnen te glijden. 0-1! Maar we blijven doorgaan. Onze enige linkspoot in de selectie Dylan schiet gewoon met zijn rechterbeen een afvallende bal binnen en zorgt voor de 0-2.

Maar vertrouwen is een gek fenomeen. Ze zeggen altijd: het komt te voet en gaat te paard. En dat komt in onze wedstrijd terug. Een onoplettendheidje achterin brengt Quick Steps terug in de wedstrijd. En wonder boven wonder flikken ze datzelfde kunstje even later gewoon weer: 2-2. Zo kun je de bovenliggende partij zijn en de baas zijn op het veld, maar sta je zomaar weer gelijk. Een goed team zet zijn schouders er dan onder en probeert de boel weer om te draaien. Dat doen we dan ook. En hoe! De uitstekend spelende keeper van Quick Steps maakt een zeldzaam foutje. Hij brengt de bal nét te kort in het spel. Deze eindigt voor het linkerbeen van onze Dylan en met een zeldzaam schitterende dropkick lobt hij de bal zó over de keeper heen. Zijn tweede doelpunt van de avond zorgt ervoor dat de score weer een juiste weergave is van de wedstrijd. Aan het eind van de eerste helft zorgt Boris er met een fabuleuze redding voor dat de voorspong behouden blijft en duikt daarna als een leeuw op de bal waarbij het rustsignaal toch wel een verlossing is.

In de rust hameren  we erop dat de voorsprong maar heel klein is en met één foutje weer als sneeuw voor de zon is verdwenen. We benadrukken vooral wat er goed gaat en drukken de jongens op het hart om te blijven vechten. Dat ene doelpunt kan het verzet van Quick Steps breken en kan ervoor zorgen dat wij de zo verlangde overwinning binnen slepen. Het derde kwart van de wedstrijd probeert Quick Steps er steeds meer uit te komen. De sits krijgt het een aantal keer vreselijk op zijn heupen en laat onze trainers en toeschouwers soms sidderen van angst. De laatste time out breekt aan. Vijftien minuten scheiden ons nog van de winst. We vertellen de jongens dat een wedstrijd als deze soms vraagt om meer dan alleen goed voetbal. Soms heb je wat slimmigheidjes of overtredingen nodig om je tegenstander te ontregelen. Dat knopen onze jongens goed in de oren.

Het laatste kwartier is een kwartier waar menig ouder en de gehele begeleiding een jaar of 10 ouder wordt. Kansen voor ons veranderen in kansen voor hen. Het wordt een slijtageslag en onze jongens doen er alles aan om te zorgen dat de stand ongewijzigd blijft. En ja, daar schuwen ze de rigoureuze maatregelen niet in. Jayden legt de spits van Quick Steps deskundig aan banden waarbij hij hem één keer zelfs bijna onder het gras schopte. Het geeft aan dat het team strijdt voor elke meter en geen middelen laat liggen voor het eindresultaat. En dan breekt dat vreselijke moment aan: een uitgeschoten bal wordt door onze achterhoede nét niet goed genoeg beoordeeld en stuitert over onze verdediging heen. Eén van de spitsen van Quick Steps pakt het cadeautje uit en laat Boris kansloos: 3-3 met nog een minuut of 4 á 5 te spelen. Verslagen liggen onze jongens op de grond. Met tegenzin trappen ze af en ontketenen een tsunami aan aanvallen op het doel van Quick Steps. De keeper van Quick Steps vertolkt een heldenrol en slaat de ene na de andere bal het doel uit. Het geluk is niet met ons. Keihard geschoten ballen caramboleren op kruisingen, knieën van tegenstanders, de vuisten van die keeper en drijven ons werkelijk tot waanzin. Quick Steps doet er alles aan om de stand zo te houden. In die verbetenheid springt een speler van Quick Steps omhoog en slaat een op doel geschoten bal uit de doelmond. De scheidsrechter is onverbiddelijk voor zijn eigen team en legt de bal op de stip.

En dan is het een hoofdstuk uit een jongensboek. Je trainers schreeuwen dat jij hem moet nemen en je stapt naar voren. Je voelt de spanning in je kleine schouders en voelt dat alle ogen rondom het veld op jou gericht zijn. Je voelt ze bijna branden in je rug. Je concentreert je. De geluiden verstommen omdat je je concentreert op die wit met blauwe bal die op jouw voet ligt te wachten. De keeper springt heen en weer, maar je ziet alleen die bal en het doel. Het fluitje klinkt. Je rent op de bal af, kiest in je sprint een hoek en kijkt de bal na. Tientallen ogen volgen de bal en kijken hoe de bal de kruising in vliegt! 3-4 in de allerlaatste seconde! Boy maakt zijn jongens droom waar! De scheidsrechter fluit gelijk na de goal voor het laatst en zorgt voor een orkaan aan gejuich! De overwinning is dik en dik verdiend!

Jongens, wat was dit prachtig. Vechtlust met een hoofdletter V.

Wij hebben ontzettend van jullie genoten!
Op naar zaterdag, de laatste bekerwedstrijd! Als we dezelfde instelling hebben, kan Den Hoorn de borst nat maken.