De JO11-3 wordt steeds professioneler. Omdat het coachen en opschrijven van gebeurtenissen voor het verslag toch een lastige combinatie is gebleken, mogen we vandaag gebruik maken van een echte reporter langs de lijn. Zij noteert de gebeurtenissen zodat wij ons bezig kunnen houden met het coachen. Een ware journalist houdt zijn bron altijd geheim, dus dat doen wij in deze situatie ook. En gezien de ongenuanceerde manier waarop ze haar verslag heeft gedaan, is dat misschien maar beter ook. We noemen haar gewoon ‘de mysterie-reporter’ (voor intimi: de liefste).

Tegenstanders, wees gewaarschuwd. Het zou zomaar kunnen dat jullie haar incognito tegen komen bij de komende wedstrijden van de JO11-3. Maar goed, het is tijd om over te gaan tot (de gecensureerde versie van) het wedstrijdverslag.

Hoe verder de competitie begint te komen, hoe meer gespannen onze mannen zijn. Ze draaien goed mee in de competitie. Maar alles staat zó dicht bij elkaar dat het verschil tussen de uiteindelijke kampioen en de voorlaatste in de poule waarschijnlijk niet meer dan 3 á 4 punten zal bedragen. Vandaag spelen we een ware topper. Den Hoorn  staat eerste in de poule, maar wordt op de voet gevolgd door ons. We hebben allebei 4 punten, maar Den Hoorn heeft een beter doelsaldo. Het belooft dus een intensieve ochtend te worden op het Sportpark Den Hoorn.

Dit keer beginnen we aardig aan de wedstrijd. De jongens kennen het belang van de wedstrijd en laten direct wel merken dat ze er zijn. Maar dat doet Den Hoorn ook. Vaak zie je aan het begin van een wedstrijd wel wat de krachtsverhoudingen zijn en weet je of een moeilijke of makkelijke wedstrijd tegemoet gaat. In de eerste vijf minuten krijgen wij al de indruk dat het een lastige ochtend gaat worden en zetten we ons schrap.

Den Hoorn is de baas in eigen huis. Ze pakken het initiatief stevig in handen en zijn zorgvuldig in hun passing en positiespel. Telkens als wij uit dreigen te breken, loopt hun grote en sterke laatste man alles dicht. Het duurt dan ook niet lang totdat de score in beweging komt. Bij een lange bal van Den Hoorn let Jayden iets te veel op de man in plaats van de bal. Daar weet de aanvaller wel raad mee. Hij stormt op Boris af en laat hem met een bekeken bal in de verre hoek kansloos: 1-0. Dat doet even zeer bij de mannen van Vredenburch en ze weten zich even geen raad. Dat komt mede door de achterstand, maar ook door de tactiek die Den Hoorn vanaf de 1-0 hanteert. Het lijkt erop dat ze hun trainingskamp in de voorbereiding hebben belegd in Brazilië en training hebben gekregen van een zekere heer da Silva Santos Junior (Neymar voor intimi). Bij elk duel volgt er een huiveringwekkende schreeuw en verwacht je elk moment een ambulance die met gillende sirenes het sportpark op komt rijden. Maar even snel als ze vielen, staan ze weer op. Enigszins verbaasd, maar ook geïrriteerd ontvangen we de jongens voor de eerste time-out.

We houden ze voor dat deze wedstrijden genadeloos zijn: één foutje en het wordt afgestraft. Maar we houden ze ook voor dat wij niet voor niets tweede staan. Wij mogen er namelijk ook gewoon zijn. We peppen ze op voor het tweede kwartier en geven ze mee dat ze vooral moeten genieten en moeten zorgen dat Den Hoorn écht rekening met ze moet gaan houden. En ze luisteren. Het tweede kwartier beginnen ze van zich af te bijten.

De verbazing en irritatie maakt plaats voor verbetenheid en vastberadenheid. En er komen kansen. Sohayb mist na een mooi balletje van Omar. Ook Boy slaagt er niet in om het eindstation te worden van een mooie aanval. Ballen worden geblokt en we missen wat geluk in de afronding. We verhogen de druk op het doel van Den Hoorn. Hij moet een keer vallen, dat kan niet anders. En hij valt. Een messcherpe counter van Den Hoorn zorgt ervoor dat onze jongens verslagen om zich heen kijken: 2-0. Voetbal kan soms onrechtvaardig zijn. Maar we rechten de rug weer en trappen af. We blijven aanvallen en de neutrale toeschouwer die op dat moment bij de wedstrijd aan zou komen, zou zeggen dat Vredenburch ver voor staat. Finnley verlaat zijn positie als rechtsback voor een actie aan de rechterkant. Hij haalt de achterlijn en zet de bal goed voor.

Dylan neemt aan, draait weg en knalt de bal genadeloos tegen de touwen: 2-1. We zijn weer terug in de wedstrijd. En we blijven doorgaan. De kansen op de 2-2 volgen zich in rap tempo op. Dylan en Damian missen twee kansen waarbij onze hondstrouwe aanhang al bijna in de polonaise liep. Aan de kant merken we een verschuiving van de macht. Je voelt aan alles dat we eraan komen, maar hij wil er niet in. We veren nog één keer op als Omar de bal over de keeper heen lijkt te schieten. Maar helaas, de keeper slaagt erin om de bal toch te vangen waarna de scheidsrechter voor de rust fluit.

Maar onze mannen zijn op een missie. En die missie is in elk geval de 2-2 maken. Het derde kwartier ontwikkelt zich bijna exact hetzelfde als het tweede kwartier. Vredenburch bepaalt wat er gebeurt en stuk voor stuk blinken we uit. Boris keept een beest van een wedstrijd en het blok achterin van Liam, Jayden en Omar vecht zich als het ware door elk duel. Op het middenveld lopen Boy, Sohayb, Finnley, Dylan en Safouane hun kilometers om hun tegenstander af te jagen en op de huis te zitten. Spits Damian staat tussen twee houthakkers van verdedigers, maar blijft doorgaan.

En dan is hij daar eindelijk: een snelle aanval en een schitterend schot van Sohayb zorgen ervoor dat we krijgen wat we verdienen. 2-2!

Het wordt een ware thriller. Den Hoorn beperkt zich grote delen van de wedstrijd tot het wegschieten van de bal, maar komen er toch af en toe gevaarlijk uit. Soms schrikken we ons wezenloos omdat we niet altijd even goed met elkaar communiceren en soms springen we al op bij een gemiste kans. Soms verbazen we ons weer over het geschreeuw waarmee de spelers van den Hoorn naar de grond gaan, want ook dat is een fenomeen dat deze wedstrijd niet is verdwenen. Je zou zeggen dat zij het O10 elftal zijn in plaats van andersom, maar niets is minder waar. Onze kleine strijders blijven staan en willen winnen. En die mogelijkheid komt er nog. Finnley breekt door aan de rechterkant en vliegt op het doel van Den Hoorn af. Hij schiet, de keeper zet zijn handen tegen de bal, maar die is te hard. De bal gaat omhoog door de handen van de keeper, daalt en…. spat uiteen op de lat! Een aantal minuten later maakt de scheidsrechter een einde aan deze ontzettend spannende wedstrijd en keren we terug naar de kleedkamer.

Vorige week verloren we twee punten door het gelijke spel tegen REMO. Vandaag kregen we ook te weinig en denk ik dat de tegenstander het meest verheugd mag zijn met het punt. Maar we vochten vandaag voor elke  meter en we waren de baas op het Sportpark Den Hoorn. Met dit gelijke spel wordt de stand in de 4^e klasse alleen nog maar spannender. Ik zal u dit niet onthouden.
De stand is als volgt.



Volgende week is het Vredenburch tegen Quick Steps en ook dat belooft weer een spektakel te worden. Dus als u volgende week zaterdag om een uur of 7:30u wakker schrikt en niet weet wat u die dag moet gaan doen, komt u dan naar ons kijken. Dan ziet u 10 bijzondere jongens die tezamen op een missie zijn: eindigen bij de eerste 3 in deze poule. Dan ziet u 10 karakters samensmelten tot een vechtmachine.
Dan ziet u plezier en resultaat hand in hand gaan. Kortom: dan heeft u een inspirerende ochtend!