Zaterdag stond onze laatste wedstrijd van de 3e periode op het programma. En wat voor een wedstrijd. Laak uit…We moesten het dus weer opnemen tegen de ploeg waar we afgelopen 1,5 jaar al een stuk of 5 keer tegen hebben gespeeld. En met 3 verlies partijen en 2 gelijke spelen mag dit een “angstgegner” genoemd worden. Alhoewel we in een aantal wedstrijden echt meer hadden verdiend. Laak heeft nog niet de gewenste vorm gevonden, wij gaan daarentegen met vol vertrouwen en als trotse koploper het veld op. Omdat er voor ons een periodetitel op het spel stond kon dit weer een spannende wedstrijd worden. Boris moesten we helaas nog even missen en ivm wat lichte blessures in de ploeg vroegen we of Dylan van JO11-1 ons wilde helpen.

In het 1e kwart zien we onze jongens fris en verzorgd voetbal spelen. We spelen veel op de helft van Laak, dat duidelijk moeite heeft met onze inzet en tempo. Eigenlijk precies zoals we woensdag op de training zagen. We trainden op echt gras en deden een partijvorm in de kleine ruimte (foto) Dit kwam goed uit omdat het veld bij Laak vrij klein is. Aanvoerder Kai neemt de jongens op sleeptouw. Je hoopt dat de jongens zichzelf belonen met een doelpunt. En dat lukt ook als Rayshawn de 0-1 binnen schiet. Nu doorzetten denken wij en onze toppers zelf ook.

In het 2e kwart komen Dylan en Jordan in de ploeg. Met Jordan praten we vaak over actief mee doen aan het spel omdat hij met zijn passes een belangrijke schakel kan zijn. Mooi om te zien dat hij goed aansluit tot vlak voor het doel van Laak. Na een prachtige aanval over meerdere schijven krijgt hij de bal van Damian en tikt de 0-2 binnen.
Laak komt langzaam wat meer aan de bal. Je ziet dan de strijd die we van ze gewend zijn. Vooral de spelers centraal en links op het middenveld steken er bovenuit. Via een afstandsschot over onze keeper Daylen heen komen zij op 1-2. In de fase tot aan de rust zie je de stappen die we als team gemaakt hebben. We knokken voor elke bal, verdedigen met gevaar voor eigen leven en creëren genoeg kansen uit flitsende aanvallen. Damian zet ons op 1-3. Prachtige om die trotse koppies te zien. We krijgen nog 2 enorme kansen om verder uit te lopen, maar die krijgen we niet langs de talentvolle keeper van Laak of we raken de bal niet goed.

In het 3e kwart gaat Brent de spits in. Daar heeft ie wat meer ruimte en daar maakt hij goed gebruik van. Hij speelt een van zijn betere wedstrijden van dit seizoen. Laak moet komen en doet dat ook. Het is alleen balen dat ons spel meestal ook in het 3e kwart inzakt. Die combinatie zorgt ervoor dat Laak voor ons doel kan blijven hangen. We laten de beste speler van Laak 2 keer van afstand schieten en die schiet ze eerlijk gezegd fantastisch binnen. En dan is het ineens 3-3.
Daylen stond trouwens fantastisch te keepen. Hij pakt zelfs een penalty!

In het laatste kwart proberen we op jacht te gaan naar de 3-4. Maar in ons achterhoofd houden we ook een beetje rekening met de stand in de poule. Daarom spelen we niet vol op de aanval. Achterin komt Dani in de ploeg. En samen met Dylan en Djavi houden zij de boel verder dicht. Je hoopt voorin nog op een geniale actie van bijvoorbeeld Ahmet, Damian of Amir. Maar omdat de kansen er net niet in willen neemt de frustratie toe. Achteraf hadden we jongens misschien wat meer tegen zichzelf moeten beschermen door een wissel met Brent of Jordan toe te passen. En dat is dan weer het moeilijke van trainer zijn en het voetballen in een meer prestatie gericht team…Die teleurgestelde koppies als een speler wat langer wissel staat. Maar net als de spelers leren wij hier zelf ook weer van.

De eindstand komt op 3-3. Zonde, omdat we Laak vandaag eindelijk echt hadden kunnen verslaan. Door dit gelijkspel kunnen we helaas nog geen feestje vieren. Door het puntje zijn Celeritas en Laak geen concurrenten meer. Ons doelsaldo en het onderling resultaat met Velo zijn in ons voordeel. Velo heeft wel een wedstrijd minder gespeeld. Als de KNVB voor hen geen wedstrijd op het programma zet (net als bij ons vorig seizoen) kunnen we binnenkort misschien alsnog met de champagne knallen. Maar goed we gaan het wel zien. Het feit dat we tot nu toe steeds om de bovenste plekken hebben mee gedaan en deze periode nog niet hebben verloren maakt ons sowieso al super trots.