De laatste 4 wedstrijden van de competitie komen eraan. De 1e daarvan is een thuiswedstrijd tegen Velo. Opvallend is dat we in de vorige poule tegen een team hoger van Velo hadden gespeeld en gewonnen. We moeten het nog even zonder de geblesseerde Dani doen. Toen Velo het veld op kwam twijfelden we even of dit niet een JO13 team was. De lange verdediger zou fysiek zelfs in een JO14 team mee kunnen. We nemen maar aan dat het klopt bij zo’n grote vereniging.

Aan het begin van de wedstrijd zoeken we voorzichtig de aanval. In het 1e kwart testen we de keeper een paar keer. Meteen valt op dat we die niet makkelijk kunnen passeren. Maar ondanks de goede keeper hadden we eigenlijk gewoon al 2-0 voor moeten staan.
Ons veldspel is wel wisselvallig. Soms een goed lopende aanval met een lekker driehoekje. Maar daar staat dan weer een aanval tegenover waarbij we teveel lopen met de bal of simpel balverlies lijden. Daarna komt Velo, dat veel de lange bal speelt, wat vaker richting Boris. Bij de 1e echte kans is het gelijk raak. Een bal komt met wat geluk voor de Velo speler, die toch wel behoorlijk vrij staat en gelijk raak schiet, 0-1.
Eind 1e helft loopt Velo uit naar 0-2. Verdedigend maken we het ze gewoon te makkelijk. Het staat niet zoals tegen Laak en Celeritas. Ook hadden we misschien de stootkracht van Dani kunnen gebruiken in deze wedstrijd. Maar we moeten ook toegeven dat het zeker niet alleen aan onze mindere 1e helft ligt dat we achter staan. Met een aantal spelers van Velo hebben we gewoon moeite. Ene Tom kan goed overweg met een bal. Met goede bewegingen slalomt hij over het veld. En de keeper van Velo is een plaag voor ons.

In de 2e helft zal het anders moeten. Niet zeuren over de tegenstander, over de behoorlijk aanwezige leider van Velo of op elkaar. Maar focus op voetbal. We wijzen onze toppers op onze laatste prachtige aanval voor de rust. Ze kunnen het, als ze er maar in blijven geloven. En dat doen ze! Het mooie aan de JO12 is dat het al wat meer tactisch gaat. Perry en ik zetten het dan ook anders neer. Brent, Kai en Djavi vormen nu de achterhoede. Met Brent en Kai dus 2 spelers die op een plek komen te spelen die ze niet gewend zijn. Maar we moeten iets forceren. Daarvoor staan Jordan en Amir. En daarvoor staan Damian en Ahmet. Veel creativiteit voorin dus. Rayshawn en Daylen konden even uitrusten.

Jordan speelt weer een sterke wedstrijd. Hij en Amir winnen meer duels op het middenveld en bedienen Damian en Ahmet voorin. Spelen we ineens een super wedstrijd? Nee dat zeker niet. Maar de inzet maakt een hoop goed. Velo moet naar achteren en hoopt dat hun keeper het doel leeg kan houden. Dat lukt een tijd, maar dan valt daar toch de belangrijke 1-2. Ahmet, die daarvoor onnodig snel in het zijnet schoot terwijl Brent helemaal vrij stond, laat zijn waarde zien. Hij legt goed af en geeft zo een hele belangrijke assist op Damian. Mooi die fanatieke koppies van onze jongens.
Ondanks dat het spel af en toe onrustig is zit de gelijkmaker eraan te komen. Velo schiet met man en macht de ene na de andere bal over de zijlijn of achterlijn. Maar in de laatste minuten krijgen ze Ahmet niet meer afgestopt. Hij schiet de 2-2 binnen. Die wordt gevierd als een overwinning.  Hongerig als onze ploeg is gaan we op zoek naar de 3-2. De hoge corners leveren niet genoeg gevaar. Dat is logisch met de lengte van Velo. Een lage corner valt na wat passes voor de voeten van Jordan. Hij haalt uit zoals Ronald Koeman dat kon. De bal vliegt hard en zuiver  richting de linker bovenhoek. Gaat ie er dan toch nog in ….? Nee helaas tikt de keeper de bal fantastisch uit het doel. Wat doet deze jongen in dit team vragen we ons af. Of is ie …. nee we gaan ons er niet druk om maken. We hebben het zelf ook laten liggen in de 1e helft.

De eindstand komt op 2-2. Helaas geen winst deze keer. Maar gezien de achterstand en de comeback kunnen we er mee leven. Eerlijk gezegd voelde ik het woensdag al een beetje aankomen. En nee ik ben geen Louis van Gaal die denkt alles te kunnen voorspellen. Maar er werd niet zo scherp getraind. En dat is voor ons als trainers ook weer iets om van te leren. Ontspanning en plezier zijn enorm belangrijk. Maar het leek woensdag een beetje nonchalant of te makkelijk. Ondanks de waarschuwing in de kleedkamer vooraf, zagen we de 1e helft niet het dominante spel als tegen Laak. En dan moeten we eerlijk zijn.. We hadden moeite met het fysieke Velo en er zat niet heel veel meer in dan een punt. Volgende week even uitrusten, herstellen en herpakken. Daarna volgen nog 3 mooie wedstrijden waarin de prijzen zullen worden verdeeld.