image0

image1 (1)

image0 (1)

Een kraker mocht het wel genoemd worden. JO12-1 ging zaterdag namelijk als koploper op bezoek bij nummer 2 RAS. Dankzij paastoernooien van JO11-1 en JO13-1 en een prima training op woensdag waren we goed voorbereid op deze wedstrijd. Dani trainde voor het eerst weer mee, maar speelde nog niet. We wisten dat RAS dit seizoen begon als Hoofdklasser. Zij degradeerden tijdens het seizoen naar eerst de 1^e klasse en vervolgens naar de 2^e klasse. Het is dus lastig inschatten wat er tegenover ons zou staan. Maar zoals we elke week weer herhalen..wij gaan van onze eigen kracht uit.

Die kracht zien we in het 1^e kwart nog niet echt terug. Het is nog een beetje slap van onze kant. We zitten er niet kort op. En als we in balbezit zijn wordt de bal te snel of te hard naar voren geschoten. RAS heeft een leuke ploeg. Een aantal grotere sterke jongens, een paar behendige voetballers met een goede techniek, een goede aanvoerder die alles heeft achterin en een prima keeper in het doel. Het is van beide kanten nog een beetje voorzichtig en na een kwartier spelen staat het dan ook nog 0-0.

We starten het 2^e kwart met meer energie. We steken met Djavi en Jordan wat vaker het middenveld over. Kai staat nu centraal, tegenover een van de betere spelers van RAS en wint regelmatig duels van hem. En waar we normaal gesproken eerst wat kansen missen om een doelpunt te maken is de eerste kans (uit een goed opgebouwde aanval) gelijk raak. Daylen komt van rechts achter mee naar voren. Hij kruist met Ahmet en schiet de 0-1 binnen. Lekker, dat geeft ons wat meer rust. RAS zet aan, zij willen natuurlijk wat terug doen. En daar hebben ze niet veel tijd voor nodig. In alle drukte voor het doel van Boris lijkt een bal over de achterlijn te gaan. Maar een RAS speler houdt de bal nog net binnen en legt terug. Daaruit wordt de onnodige 1-1 binnen geschoten.

Onze jongens gaan gelukkig rustig door. Het is nog niet met het felle spel wat we vaker hebben laten zien. Maar er wordt met vlagen goed gevoetbald. Door een prachtige aanval, waarbij we het spel goed verleggen en de bal over meerdere schijven laten gaan, komen we op 1-2. Kai is betrokken bij de voorbereiding, Ahmet en Damian zoeken de vrije man Brent die goed afrondt. Nog even volhouden en we gaan met een gunstige stand rusten. Maar bij een op het oog makkelijk situatie schiet Amir per ongeluk over de bal heen. Deze rolt door en de opgekomen RAS speler kan deze oppikken en zo de 2-2 binnen schieten. Balen, zeker voor aanvoerder Amir waar we altijd op kunnen rekenen.  

Na rust voeren we de druk op RAS op en creëren we kansen. Die worden o.a. door hun sterke aanvoerder vaak tot corner verwerkt. Een rustige speler waar je als team altijd op kunt vertrouwen. Naast ons wordt een derby gespeeld tussen RAS en DUNO. Het gaat er daar soms hard aan toe. Natuurlijk kijken wij naar onze helft van het veld waar het er gelukkig een stuk sportiever aan toe gaat. Maar wel leuk dat de Poolse leider van dat RAS team al tijdens de wedstrijd naar ons toe loopt met de mooie woorden “What a great team”. Ons team neemt nu wat vaker risico’s. Want als we de 3 punten willen, zullen we toch wat moeten forceren. Er ontstaat een echt voetbal gevecht waarvan trainers van beide teams staan te genieten. Van onze jongens vind ik het enorm knap dat ze er in die fase en tegen een van de betere ploegen waar we tegen hebben gespeeld prima onderuit voetballen. En als het nodig is sterk de duels aan durven gaan.

Beide keepers moeten in actie komen. De RAS keeper wat vaker dan Boris. En we hebben helaas weer de pech dat er opnieuw een zeer goede keeper in het doel staat die een aantal ballen uit het doel tikt die we al hadden geteld. Een bal raakt onderkant lat maar zit er zo te zien net niet in. Brent ziet een geplaatst schot net langs de paal rollen. Eind 2^e helft wordt het wat harder. Rayshawn laat zich misschien een beetje meeslepen aan de kant waar de RAS spelers en leider staan, en raakt een RAS speler hard van achteren. RAS reageert daar fel op, waardoor het vuurtje een beetje wordt opgestookt. De scheidsrechter heeft dit overigens prima in de hand. En dit soort momenten leren ons veel voor komend seizoen. Want tijdens die onrustige momenten, in combinatie met de risico’s die in ons aanvallende spel zitten, zien we een RAS speler over het hoofd. Zijn ploeggenoot ziet hem wel en bereikt hem knap. En tot onze grote teleurstelling schiet hij beheerst de 3-2 binnen.  

Zonder punten druipen we af naar de dug-out. Ik denk dat de toeschouwers hebben genoten van een prachtige strijd op het veld. Een strijd die voor ons minimaal een punt had mogen opleveren.
Weer krijgen onze jongens complimenten, dit keer van de RAS ouders achter het doel. “Dit team gaat heel ver komen in de toekomst”  Voor onze jongens is het nu nog even geen reden om te glimlachen, want deze nederlaag is toch wel behoorlijk hard aangekomen. Voor ons als begeleiding zijn de complimenten wel een extra reden om trots te zijn. We zitten als team nog steeds in een proces. Het seizoen gaat boven verwachting goed en er horen nou eenmaal leermomenten bij om door te kunnen ontwikkelen.

We hebben nog 2 thuiswedstrijden op het programma staan waarin we gaan knallen voor onze laatste kansen in de poule. Kom jij onze jongens ook aanmoedigen ?