14-1 tegen TOGB (1)

14-1 tegen TOGB (2)

14-1 tegen TOGB (3)

14-1 tegen TOGB (4)

14-1 tegen TOGB (5)

14-1 tegen TOGB (6)

14-1 tegen TOGB (7)

14-1 tegen TOGB (8)

14-1 tegen TOGB (9)

14-1 tegen TOGB (10)

14-1 tegen TOGB (11)

Banner Steun ons 336x280

Het resultaat…. Gek dat zo’n woord eigenlijk verschillende dingen kan betekenen. Het zegt iets over dat je je bewust bent van je eigen kwaliteiten, maar ook van de dingen die je nog moet leren. Vandaag spelen we namelijk een wedstrijd tegen de koploper in onze poule: TOGB. Vooraf schatten we deze ploeg in als een levensgevaarlijke ploeg. In de drie wedstrijden hiervoor hebben ze respectievelijk 6, 8 en 12 keer gescoord. We zijn dus gewaarschuwd voor een heet ochtendje op de Burcht. U begrijpt dat dit heet in figuurlijke zin is, want de weersomstandigheden op de Burcht zijn dramatisch. Het is alsof je door een gordijn van regen naar de wedstrijd kijkt.

Ondanks de regen staan de mannen van de JO14-1 er rond de klok van 10:15u klaar voor. Klaar om wat er vandaag op ze afgevuurd wordt vakkundig met elkaar op te lossen. Diego zet de wedstrijd in beweging en de kaarten worden op tafel gelegd. En het blijkt meteen al dat we helemaal geen slechte kaarten hebben. Sterker nog: we kunnen mee komen in het tempo van onze tegenstander. We zitten stevig in onze duels en gaan af en toe tot (en over) het randje. Diego heeft dat echter aardig in de smiezen en zit er kort op. TOGB heeft méér de bal dan wij, maar krijgen door de felle weerstand eigenlijk niet echt een voet tussen de deur. Hermetisch houden we de boel dicht. Eén actie moet ik er daarbij even uitlichten. Op een zeker moment komt er een steekbal van TOGB. Sohayb glijdt nét uit en daardoor is zijn rappe tegenstander weg. Osmar trekt een machtige sprint en komt – terwijl hij ruim 5 meter achterstand had – precies op tijd om het schot van de aanvaller te blokken. Een schitterende verdedigende actie waar de gedrevenheid vanaf spat! Zelf komen we alleen niet tot échte kansen, dus de battle ground wordt een beetje beperkt tot het middenveld. Hoe langer dit duurt, hoe ongeduldiger TOGB wordt. Er wordt wat meer gemopperd onderling en op de scheidsrechters, iets dat werkt als doping voor ons. Steeds steviger gaan we onze duels aan en dat heeft twee effecten: Diego moet zo nu en dan streng optreden én langzaam maar zeker gaan we in het hoofd van de tegenstander zitten. Toch moeten we één keer onze meerdere erkennen in TOGB voor de rust. De keeper geeft een lange bal die neerkomt in een stukje niemandsland. Waar Osmar en Omar rekenen op de uitkomende Jabbari, rekent Jabbari op de verdedigende kwaliteiten van deze mannen. Wellicht kent u het gezegde: waar twee vechten om een been, gaat een derde ermee heen en dat blijkt waar te zijn. De aanvaller van TOGB pikt op en met een schitterende boogbal verschalkt hij Jabbari: 0-1. Eventjes zijn de rollen omgedraaid als we de laatste minuten die resteren voor de rust nog wat aandringen en TOGB moet achteruit. Daarbij maken we wel steeds de verkeerde keuzes. We dribbelen liever dan dat we overspelen en de ruimte belopen. Daarmee sterven veelbelovende acties een vroege dood. In de periode dat TOGB onder druk staat, blijkt in de onderlinge duels dat TOGB best wel wat kan uitdelen. Er is zelfs even een dreigend opstootje, maar die wordt snel gesust. Heel jammer, want dit keer zit de tegenstander in ons hoofd en daar hebben we de tegenstander liever niet. Daarnaast vind ik dat  – als je zelf uitdeelt – je ook moet kunnen incasseren. Het is een kunst die kennelijk nog wat oefening nodig heeft.

In de rust wordt er even stevig gesproken met de mannen, met name de mannen die verantwoordelijk zijn voor de niet benutte ruimte om acties te maken én het ‘bijna-opstootje’. Daarna zetten we de neuzen weer dezelfde kant op, want qua veldspel en het tot nu toe behaalde resultaat zijn we namelijk allesbehalve ontevreden.  Sterker nog: hoe langer we in deze wedstrijd blijven zitten, hoe groter de kans wordt dat je er misschien zelfs één  of meer punten aan overhoudt. In de tweede helft zien we niet echt hetzelfde spelbeeld, want we melden ons nadrukkelijker in de wedstrijd. We zijn overgeschakeld van een 4-2-3-1 systeem naar een 4-4-2 systeem en krijgen daardoor wat meer voorwaartse ambities. Er ontspint zich een gelijkwaardig gevecht en daar zijn wij best trots op. Steeds vaker rukken we op naar de geelzwart bevolkte helft. Toch krijgen we weinig uitgespeelde kansen, simpelweg omdat onze tegenstander ook op die posities over kwaliteit beschikt. Daarnaast hebben wij in onze ambitie ook niet altijd even goed in de gaten waar de ruimte ligt. Bij Sohayb bijvoorbeeld, die in de tweede helft even linkshalf speelde, lag een zee van ruimte. Deze werd steeds onbenut gelaten. Maar goed: ook dat nemen we mee naar onze volgende wedstrijd. Naarmate het eindsignaal dichterbij komt, wil TOGB de wedstrijd wel echt definitief in het slot gooien. Ze dringen weer wat meer aan, waardoor wij ruimte achter de verdediging krijgen. Terwijl de regen inmiddels striemend op ons neerdaalt, kan het kwartje dus beide kanten nog op vallen. Zo’n tien minuten voor het einde valt het kwartje. Een verdediger van TOGB mag opstomen en legt aan voor een ziedend schot vanaf een meter of 35. Jabbari zet zijn handen erachter, maar de regen van ruim een uur zorgen ervoor dat de combinatie van een natte bal en natte handschoenen geen ingrediënten zijn voor succes: 0-2. Na deze goal verliezen we het geloof en de organisatie. Twee keer schieten we in paniek een bal weg waarbij Jabbari en Bentley elkaar zelfs bijna blesseren. Het ziet er wat onhandig uit en dat strookt niet met de goede prestatie die wij vandaag leveren. Bij een 0-2 eindstand bepaalt Diego namelijk dat het klaar is en gaan we met een bescheiden verliespartij de kleedkamer in.

Verliezen is niet erg. Niet als je tegenstander beter is en dat was onze tegenstander vandaag. Als je dus mee weegt dat je tegenstander in elke wedstrijd minimaal 6x weet te scoren en tegen ons een benauwde 0-2 overwinning pakt, kun je gewoon spreken van een resultaat. Hiermee staan we nog altijd op een schitterende derde plek in de poule. Onze doelstelling is eindigen bij de eerste vier. Dat hebben we in eigen hand. Volgende week wacht een spannende wedstrijd tegen DHC, die slechts één punt achter ons staat. Een echte do or die wedstrijd dus. Vanaf maandag staat alles in het teken van die wedstrijd. Een gelijkspel is voldoende om het doel te halen. En wat zou dat een schitterend, maar bovendien welverdiend resultaat zijn!