Nav van Tjabels verhaal in de Financieel Dagblad inzake ons G team hadden we afgelopen zaterdag een bezoeker en nu een nieuwe fan op ons complex, voor ons G-team.
Enthousiast is hij in de pen gekropen en heeft meteen een leuk wedstrijdverslag geschreven !
Bedankt Wim
G-team Live
Over het G-team lezen is mooi, maar hoe ziet het er in de praktijk uit?
Ik maak een afspraak met de coach om een wedstrijdje bij te wonen en een kop koffie te drinken.
Een niet onbelangrijke bijkomstigheid: de wedstrijden worden gespeel bij voetbalvereniging Vredenburch in Rijswijk. En laat ik daar nou net mijn jeugd hebben doorgebracht. Een heel bekende omgeving.
Zaterdagochtend om 10.30 aanwezig.
Waar zou dat G-team spelen? Veld 2b volgens de man aan de bar. Rondje om de velden, veel jeugdteams. Maar geen coach te bekennen. Dan maar even de FD lezen en nog maar weer eens een rondje om de velden. Nog steeds niets te vinden wat op een G-team lijkt. Terug in de kantine komt de coach op mij af. ‘’Het begon toch om 10.30?’’ Nee om 12 uur. ‘’Heb ik het niet goed doorgegeven?’’ ‘’Wel nee ik heb niet goed gelezen natuurlijk’’. De coach stelt mij voor aan zijn assistent, die de team opstelling invoert via de app (de KNVB gaat met de tijd mee!) en ook vaak als scheidsrechter optreedt bij de wedstrijden. Zo’n vrijwilliger die al jaren voor de vereniging werkt.
Dit keer heeft de beste speler van het G-team kort voor de wedstrijd weer af moeten zeggen. ‘’Als de tegenstanders het goed vinden ga ik dan maar invallen’’ zegt de coach, want reservespelers zijn er niet. Intussen komt een imposante man met een trolley koffertje binnen gewandeld. Jullie hebben vandaag een KNVB scheidsrechter zegt de assistent van de coach. ‘’Je vindt het toch niet erg dat ik fluit ‘’zegt de arbiter tegen de assistent? ‘’Want dat kan nog wel eens gevoelig liggen’’. ‘’Wel nee zegt de assistent fluit maar lekker, hoor’’.
De assistent geeft ook nog een lesje ‘’G-team’’ ‘’De mensen interpreteren die G helemaal verkeerd. Die G staat niet voor Gehandicapten. Toen de KNVB er mee begon was de laagste indeling bij de clubs de F-jes (de jongste voetballertjes, waarvan de ouders denken dat ze een geweldig talent zijn) ‘’ En ja na de F komt……..juist! Misverstand uit de wereld. Het gaat om mensen met beperkingen en dan niet voetbal beperkingen, want daar heeft de KNVB honderden elftallen van.
Tegen twaalf uur gaat iedereen naar veld 2b. Nog een hele wandeling vanaf het clubhuis. De keepster van het G-team loopt met het net met de reserveballen. Ik kom wat later aan lopen.
G voetbal betekent een veel kleiner veld in de breedte en met kleinere doelen.
Geen idee wie de tegenstander is, maar als ik het shirt van de tegenstander zie weet ik het gelijk Rood Groen: dat moet SVV zijn uit Schiedam. Inderdaad, dankzij de voetbalplaatjes bij de kauwgom uit mijn jeugd.
SVV heeft nog een coach langs de lijn, maar bij het G-team staat de coach in het veld als een soort ausputzer vlak voor het doel, proberend het mistasten van de teamgenoten te corrigeren. En dat doet hij niet eens slecht. Hij dekt scherp op de man.
De verhoudingen in het veld worden snel duidelijk. De tegenstander heeft een team van zware, volumineuze tegenstanders met één uitzondering : aanvoerder Mike met nummer 10. Zo mager als een krekel, maar kan heel goed voetballen. Voortdurend passeerbewegingen ook als het niet echt nodig is en ook nog een hard schot. Maar ook de andere SVV-er’s hebben een hard schot. Moet te maken hebben met het gewicht wat ze meetorsen. Het G-team is duidelijk de mindere en trekt zich terug voor het eigen doel, maar dat helpt niet.
Het wordt een soort flipperkast voetbal. Binnen de kortste keren vliegen de pegels in het doel van het G-team. De keepster G-team ziet ze niet komen door de drukte voor haar doel en het zijn ook mooie doelpunten vooral van nummer 10. Voor het G-team is er geen houden aan. Ze komen niet onder de druk uit. De keeper van de tegenstander beklaagt zich bij zijn coach dat hij nog geen bal heeft gehad.’’ Zal ik je ondertussen maar even gaan inschieten?’’ grapt de coach. Ondanks dat ze ruim voor staan geeft de SVV coach nog aanwijzingen. ‘’Robin niet lopen met de bal, maar afgeven’’. Robin ziet een heel vrij veld voor zich en zet het gelijk op een lopen om te laten zien dat een coach maar een beperkte toegevoegde waarde heeft.
De keepster van het G-team moedigt haar teamgenoten voortdurend aan ‘’Toe nou jongens het middenveld’’ roept ze vele malen. Helemaal gelijk.
Maar tevergeefs het zit er niet in vandaag. SVV heeft ook nog een reservespeler en wisselt er lustig op los. Er heerst een jolige stemming bij dat team.
Bij de rust zijn er al dubbele cijfers. De arbiter heeft het drukker gehad met doelpunten noteren dan met fluiten voor overtredingen. Iedereen is het er over eens is dat nr. 10 van de tegenpartij niet in dit elftal hoort te spelen. De arbiter, die omgekleed op het veld toch wat minder imposant is dan bij binnenkomst en soeverein leidt vanuit de middenstip (zijn mobiliteit is ook niet meer wat het geweest is), zegt dat hij er ook niets aan kan doen.
Ik laat het begin van de 2ehelft even lopen en lees eerst het FD uit. Helemaal eens met Cor de Horde die de ontoegankelijkheid van de cijferpresentaties van de grote verzekeraars hekelt.
Na de rust gaat het gewoon door. Bij de tegenstanders diverse hattricks. Maar Jordi van het G-team weet de eer te redden. En de keeper van SVV moet nu handelend gaan optreden, want er komen nog een paarkansen voor het G-team. Maar de de keepster van het G-team voorkomt ook nog heel wat doelpunten met kunst en vliegwerk en goed voetenwerk. Heel grappig: als ze een bal vangt schiet ze hem uit de hand weg. Gaat de bal naast het doel dan trapt ze de bal over 2 meter naar de coach, die gedekt staat en al zijn vaardigheden moet aanwenden om de bal uit de gevarenzone weg te werken. En dat lukt hem nog goed ook. Misschien iets voor de training om doelschoppen te oefenen?
De coach gaat moeizaam het einde halen en mag als beloning tussendoor ook nog een bal uit de sloot halen. Vreemd: geen van de anderen steekt een vin uit om te assisteren.
Na afloop is de sfeer bij het G-team gelaten. De keepster pinkt wat tranen weg. De assistent-coach is ondertussen ook verschenen en spreekt iedereen nog eens bemoedigend toe. Hij kent ze allemaal goed. Doelpunt gemaakt Jordi? Maar wel een paar kansen gemist, he en ook nog een lekkere overtreding zag ik”. Ondertussen stopt hij mij het boekje 75 jaar Vredenburch toe met veel foto’s waar bekenden uit mijn jeugd in staan. ‘’Vind je leuk. Ga dat maar lekker lezen vanavond’’ zegt hij. Een helderziende wat dat betreft.
Nee, dit was niet de goede wedstrijd om de kracht van het G-team te zien. Tegenstander was veel te sterk. Van beperkingen anders dan voetbal beperkingen heb ik weinig gemerkt. Het was een wedstrijd zoals vele anderen. Geen onvertogen woord. Alleen waren de voetbalverschillen erg groot
‘’Och zegt de coach na afloop we hebben zelf ook wel eens met 25-1 gewonnen. En over een uurtje zijn ze het weer vergeten. Het probleem blijft om een team in stand te houden. We zitten nu zo’n beetje op het minimum’’.
Makelaars om spelers met beperkingen te werven zijn er niet en hij vestigt nu zijn hoop een wedstrijd van het G-team tegen het gemeentebestuur van Rijswijk, Niet om spelers met beperkingen te testen ( Al hoewel je weet nooit!), maar als promotiemiddel. ‘’We zullen wel zien hoe het gaat lopen’’ zegt hij.
We nemen afscheid. Hij gaat nog even kijken naar zijn zoon voor de 2e helft van een wedstrijd in de 2e klasse zaterdag. Hij overhandigt mij een boekje over Rijswijk. ’’Er staat vast wel iets bekends voor je in’’. Ik sla het boekje open en lees BUVELIO. BUVELIO? Dat is de buurtverenging Lindelaan en Omstreken! Die organiseerde de Koninginnedag feesten in de 50-er jaren, waar we altijd naar uitkeken.
De cirkel is rond.
